گوگل در مورد شما چه فکری می کند

گوگل در مورد شما چه فکری می کند

همه کسانی که با اینترنت سروکار دارند حداقل یکبار در روز به گوگل سر می زنند و از موتور جستجوی آن استفاده می کنند و این باعث می شود گوگل اطلاعات ارزشمندی در مورد شخصیت آنها بدست بیاورد.
اگر می خواهید بدانید گوگل در مورد شما چه فکر می کند این متن را از دست ندهید :)

این داستان از کجا آب می خورد ؟

گوگل هم مانند بسیاری از دیگر وب سایت های دنیا از طریق سیستم تبلیغات درآمد دارد و با نمایش تبلیغات متنی در گوشه و کنار سرویس هایش پول خوبی به جیب میزند، اما گوگل همیشه می خواهد بهترین باشد پس سعی می کند با شناخت علاقه مندی های شما تبلیغات را هدفمند و مرتبط به شما نشان دهد و شانس کلیک و دیدن آن تبلیغ بیشتر شود.

خود گوگل می گوید بسیاری از مدیران سایت ها و وبلاگ ها دوست دارند از سرویس نمایش تبلیغات گوگل استفاده کنند و برای اینکه شما تبلیغاتی مرتبط با علاقه مندی های خود ببینید می توانید تنظیماتی را به صورت دستی (برای تبلیغاتی که می بینید) انجام دهید و علاقه مندی های خود را انتخاب کنید.

چطور ممکن است ؟

این سرویس از طریق یک کوکی که اطلاعات را هنگام استفاده از سرویس های گوگل در مرورگر شما ذخیره می کند، کار می کند و این بدان معنی است که این اطلاعات بروی مرورگر و رایانه ای که هم اکنون از آن استفاده می کنید در دسترس است و شما باید کمی در گوگل چرخ زده باشید، البته این برای کاربرانی است که حساب کاربری گوگل (Google Account) ندارند و یا وارد حساب کاربری خود نشده اند چون گوگل اطلاعات بسیار تکمیل تری نسبت به کاربران خود دارد کافی است به Google History خود سری بزنید.

گوگل حدس میزند شما چه جنسیتی دارید و در چه رنج سنی هستید و مهمتر از آن علاقه مندی های شما چیست.

آیا راهی برای فرار از دست گوگل هست ؟

شما می توانید در تنظیمات مربوط به ثبت و ضبط فعالبت های خود، گوگل را از نگه داشتن این اطلاعات منع کنید و یا با استفاده از حالت حفاظت شده (private browsing) مرورگر خود را در امان نگه دارید.

فلش مموری های قطاری

فلش مموری های قطاری

در دنیای امروز داشتن یک فلش مموری یک چیز طبیعی است و هر کسی نسبت به میزان استفاده و نیاز خود ظرفیت و گنجایش حافظه آن را انتخاب می کند و خریداری می نماید. اما اگر شما یک فلش مموری ۱ گیگابایت داشته باشید و با فایل هایی بیشتر از گنجایش مموری خودتان مواجه شوید چه می کنید ؟ آیا باید آن مموری قبلی را فراموش کنید و یک فلش جدید که ۲ گیگ باشد تهیه کنید ؟

این ایده کمک می کند تا فلش مموری ها بتوانند توان خود را با هم جمع کنند !

حرف اصلی این ایده اینست که فلش مموری ها به گونه ای طراحی شوند که بشود آنها را به یکدیگر متصل کرد و توان آنها را با هم جمع کرد، مثلا سه فلش با گنجایش مختلف را به یکدیگر متصل کنیم تا به حجم مورد نظر برسیم.

بروی این فلش مموری ها یک چراغ تعبیه شده است که میزان پر یا خالی بودن آن را نشان می دهد و مثلا شما در چند فلش که به یکدیگر متصل شده اند می بینید که چقدر از حافظه اشغال شده است. گویا از لحاظ فنی این امکان فعلا وجود ندارد اما کاملا شدنی است و ممکن است نسل جدید فلش مموری ها به این شکل ارائه شوند. این ایده توسط Shiyu Xia طراحی شده است.

خودرویی که فرمانش صدای راننده است

خودرویی که فرمانش صدای راننده است

محققان از خودروی برقی هوشمند جدیدی رونمایی کره اند که می تواند به طور خودکار پارک کند و با صدای راننده به طرفش برود. اگرچه خودروی NSC-2015 نیسان فقط یک نمونه اولیه است اما نامش حاکی از آن است که این خودروساز قصد دارد آن را تا سال 2015 به بازار عرضه کند.

اما تحلیل گران هشدار می دهند تا استفاده انبوه از چنین خودروهایی هنوز راه زیادی مانده است. این خودرو برای جهت یابی به حسگرها، دوربین ها، رایانه و فناوری های ارتباطی 4Gتکیه دارد برای ارتباط بی سیم و همچنین به فناوری روباتیک برای چرخاندن فرمان خودرو، عوض کردن دنده و ترمز کردن تکیه دارد.

این خودرو خودش با سرعت پنج کیلومتر بر ساعت در مسیر مستقیم رو به جلو و دنده عقب، رانندگی می کند و می تواند دور بزند. این خودرو توانایی شناخت نشانه های جاده را دارد و می تواند در چهارراه ها توقف کند. پس از آنکه راننده از خودروی NSC-2015 خارج شد، خودرو خودش و به صورت خودکار در پی دریافت دستور که توسط تلفن هوشمند داده می شود، پارک می کند.

این خودرو خودش می تواند جای خالی برای پارک کردن بیابد و وقتی جای مناسبی یافت فرایند پارک کردن خودرو آغاز می شود. راننده می تواند با استفاده از تلفن هوشمند، به خودرو دستور دهد از پارک خارج شده و به جایی که راننده را در آن قرار دارد بیاید.

سیستم امنیتی خودرو به طور خودکار با دوربینی که در این وسیله نقلیه تعبیه شده است کار می کند. اگر سیستم رفتار مشکوکی را تشخیص دهد با استفاده از تلفن هوشمند، راننده را مطلع می سازد.

حرکت چشم انسان می‌تواند جایگزین رمز عبورهای فعلی شود

حرکت چشم انسان می‌تواند جایگزین رمز عبورهای فعلی شود

امروزه روش‌های مختلفی به عنوان جایگزین رمز عبور استفاده می‌شود، به عنوان مثال در اندروید سیستم تشخیص چهره یا الگویی که کاربر برروی صفحه می‌کشد یا در ویندوز ۸، اشکالی که کاربر برروی عکس پس زمینه رسم می‌کند. اما به نظر می‌رسد محققان روش جالب‌تری را کشف کرده‌اند که از طریق تشخیص حرکت چشم، عمل می‌کند، پیش از این اسکنرهای چشمی وجود داشتند که امنیت بالایی نداشته و با عکس چشم، فریب می‌خوردند اما دانشمندان معتقدند که حرکت چشم هر انسان منحصر به فرد بوده و در هر انسانی با دیگری متفاوت است.


محققان علوم کامپیوتر دانشگاه تگزاس توانسته‌اند با دنبال نمودن حرکت چشم کاربر آن را به رمز عبور تبدیل کنند، آنها نحوه پلک زدن یا حرکت چشم کاربر را دنبال نموده و الگوی آن را ذخیره و به عنوان رمز عبور استفاده می‌کنند. اسکنرهای معمولی چشم که خود چشم را مورد بررسی قرار می‌دهند به راحتی و با تصویر چشم شخص فریب می‌خورند و به همین دلیل به اندازه کافی ایمن نیستند.

این سیستم، حرکت چشم در زمان فوکوس کردن بین اشیاء مختلف را ذخیره می‌کند. اگر این روش عملی شود تنها با نگاه کردن به کامپیوتر خود وارد سیستم خواهید شد و هیچ کسی نمی‌تواند حرکت چشم شما را شبیه سازی نموده یا به نحوی رمز عبور را دور بزند.

منبع : زومیت

گوگل مپز به زیر آب می‌رود

گوگل مپز به زیر آب می‌رود

گوگل حد و مرزی برای توسعه نقشه‌های جغرافیایی خود نمی‌شناسد. شما حتماً با قابلیت street views یا همان چشم‌انداز‌های خیابانی گوگل مپز آشنا هستید. حالا گوگل قابلیت مشابهی را برای محبوب‌ترین مقصدهای گردشگری دنیا معرفی کرده. جاهایی نظیر ساحل هانائوما در هاوایی، و جزیره آپو در فیلیپین. و گوگلی که ما می‌شناسیم، تصاویر جاهای بسیار بیشتری را هم اضافه خواهد کرد.

تصاویر پانورامای زیر آبی این مکان‌ها دارای کیفیت فول HD هستند. گوگل برای تهیه این تصاویر با Catlin sea view survey مشارکت کرده که از دوربین‌های مخصوص SVII برای ثبت تصاویر استفاده می‌کند. این دوربین در حالی که با سرعت 1.1 متر بر ثانیه حرکت می‌کند، هر سه ثانیه یک بار عکسی 360 درجه (پانوراما) از پیرامون می‌گیرد و آن را همراه با اطلاعات جغرافیایی و جهت‌یابی ثبت می‌کند. از این دوربین فقط دو عدد در دنیا وجود دارد!

منبع : خوارزمی

خودروی بدون راننده ی گوگل با تأیید شهردار کالیفرنیا از این به بع

خودروی بدون راننده ی گوگل با تأیید شهردار کالیفرنیا
از این به بعد به صورت قانونی در خیابان ها حرکت می کند

شهردار ایالت کالیفرنیا جری براون بالاخره سند تأیید خودروی بدون راننده‌ی گوگل را امضا کرد. با امضای این سند، گوگل می‌تواند خودروی بدون راننده‌اش را که مدت‌ها روی آن کار کرده و مشغول تست آن بوده را به صورت قانونی وارد خیابان‌های ایالت کالیفرنیا کند. البته برای ایمنی هم که شده محدودیت‌هایی در این قرارداد در نظر گرفته شده است.

از جمله محدودیت‌ها می‌توان به وجود یک راننده‌ی دارای گواهینامه در صندلی راننده اشاره کرد! در مواقع اورژانسی وجود یک راننده‌ی واقعی از بروز حوادث زیادی جلوگیری می‌کند. ایده‌ی خوبی است اما اگر ماشین کنترل دستی را در اختیار راننده قرار ندهد چه می‌شود؟

درست است که ماشین بدون راننده‌ی گوگل ما را یاد داستان‌ها و فیلم‌های ترسناکی می‌اندازد که در آن دنیای ربات‌ها از کنترل بشر خراج شده و جامعه‌ی انسانی در معرض خطر قرار می‌گیرد اما این نکته هم باید در نظر گرفت که یک راننده‌ی بی دقت به مراتب بدتر از طرح گوگل رانندگی می‌کند.

اما به آماری جالب در مورد آزمایشات گوگل توجه کنید: ۳۰۰ هزار مایل (حدود ۴۸۰ هزار کیلومتر) بدون هیچ تصادفی! خودروی گوگل با به کارگیری حسگر‌های مختلف و تعقیب مسیر، به صورت خودکار هدایت می‌شود و فقط یک بار که به صورت دستی هدایت می‌شد، تصادف کوچکی داشته است.

دانشمندان و هک کردن شبکه سلولی بدن

دانشمندان و هک کردن شبکه سلولی بدن

شما احتمالاً یک تلفن همراه داخل جیب خودتان دارید. اما یافته جدید محققان سوییسی می‌تواند شبکه مخابراتی را به زیر پوست شما ببرد. چطور؟ این دانشمندان به وسیله تغییر دادن عکس‌العمل سلول‌ها نسبت به ژن‌ها و آنزیم‌های مشخص، توانسته‌اند آنها را قادر به برقراری ارتباط و مراوده اطلاعات میان خود کنند. یک جورهایی انگار که سلول‌ها با تلفن به هم زنگ زده باشند!

روش کار به این شکل است: سلول شماره 1 یک عضو مولکولی دریافت می‌کند که باعث تولید آنزیم مشخصی در آن می‌شود. سپس این آنزیم به سلول شماره 2 فرستاده می‌شود. بعد سلول 2 نیز شروع به تولید آنزیم می‌کند که در اصل به معنای این است که به سلول شماره 1 گفته باشد "رفیق پیغامت را دریافت کردم." و وقتی این پیغام ثانوی به سلول شماره 1 رسید، هر دو با متوقف کردن تولید آنزیم، تماس را قطع می‌کنند.

در اصل سلول‌های شما همین حالا هم دارند با هم صحبت می‌کنند، ولی رسیدن به مرحله‌ای که قادر به کنترل این فرآیند باشیم گام بسیار بزرگی است. البته پیش‌تر این کار با سلول‌های ساده‌تری مثل سلول مخمر انجام شده بود ولی اینکه بتوان آن را با سلول‌های پستانداران انجام داد به این معنا است که شاید روزی بتوان ارتباطات معیوب سلولی در بافت‌های بیمار را با ارسال پیغام‌های اختصاصی از طرف انسان، به حالت عادی و سالم برگرداند.

در عین حال این ارتباطات جفتی مقیاس‌پذیر هستند بنابراین می‌توان آنها را در شبکه‌های سلولی بزرگ و بزرگتری هم پیاده‌سازی کرد. این یک تکنولوژی نویدبخش است، البته باید دید نرخ اینچنین مکالماتی با جیب بیماران همخوانی دارد یا خیر.

منبع : خوارزمی

پرینت منقار جدید برای عقاب زخمی

قبلا در مورد پرینترهای سه بعدی و انواع کارایی های آنها صحبت کرده بودیم. اما این هم یکی دیگر از کاربردهای پرینتر سه بعدی: ترمیم منقار آسیب دیده یک عقاب.

این عقاب در سال ۲۰۰۵ توسط یک شکارچی هدف گلوله قرار گرفته بود. در نتیجه آسیب شدیدی به منقارش وارد شد که سبب می شد قادر به غذا خوردن نباشد. یک گروه نجات حیوانات، پیش از اینکه این عقاب از گرسنگی بمیرد آن را پیدا کرده بودند و طی این مدت از طریق یک لوله تغذیه اش می کردند. هر چند بعد ها عقاب می توانست به سختی غذای خودش را از دست نگهدارنده بخورد. اما مشخص شده بود که منقار اش دیگر رشد نمی کند و شکل طبیعی اش را نخواهد داشت.

در این میان یک متخصص حیوانات به سراغ یک گروه از مهندسان مکانیک رفت و با تشکیل یک تیم از افراد مختلف که شامل یک دندانپزشک هم بود یک منقار جدید برای عقاب طراحی کردند. آنها با استفاده از یک نرم افزار مدل سازی سه بعدی و یک پرینتر سه بعدی منقار عقاب را پرینت و پس از یک عمل جراحی دشوار آن را جایگزین منقار از دست رفته کرده اند.

حالا این عقاب می تواند غذا بخورد و البته زیبایی ظاهری اش را هم به دست آورده است. هر چند گروه نگهدارنده می گویند منقار جدید آنقدر خوب نیست که بتوانند عقاب را آزاد کنند تا به زندگی طبیعی اش برگردد.

بارکدهای صوتی: ساده، ارزان و جالب

بارکدهای صوتی: ساده، ارزان و جالب

این روزها انتقال اطلاعات با ابزارهای بی سیم مانند بلوتوث به کاری معمول میان کاربران تبدیل شده و ان اف سی نیز کم کم جای خود را در میان گجت های ما باز می کند. اما حال نوبت به یک ایده جدید رسیده است. ساخت بارکدهای صوتی و انتقال اطلاعات از طریق صدا.

تصور کنید که یک سطح با شیارهای مختلف دارید. حالا اگر با ناخن روی آن بکشید صدایی تولید می شود که متناسب با شیارهای روی آن است. ایده این است که تلفن هوشمند یا کامپیوتر شما می تواند با میکروفن اش این صدا را شناسایی و بر اساس آن دستوری را اجرا کند. ایده ای بسیار ساده اما هوشمندانه و کاربردی که توسط محققین دانشگاه کارنگی ملون تبدیل به واقعیت شده است.

نکته عالی در اینجا است که می توان این شیارها را روی سطح اشیا مختلفی ایجاد کرد. پلاستیک، شیشه، چوب و… هزینه اجرا نیز بسیار ارزان است. حالا با کشید یک سکه یا هر چیز دیگری می توان یک صدای به خصوص تولید کرد که کار بارکد را انجام می دهد.

در عین حال تلفن های هوشمند و کامپیوترها هم نیاز به سنسور جدیدی ندارند و میکروفن آنها به همراه یک نرم افزار این قابلیت را به آنها اضافه خواهد کرد. حالا باید دید که در آینده چقدر از این ایده استفاده می شود و آیا این بارکدهای صوتی مورد استفاده عمومی قرار می گیرند یا فقط یک ایده هوشمندانه هستند که در سطح تحقیقاتی باقی می مانند.

منبع : نارنجی

رباتی با حس لامسه برای مقابله با انسان

رباتی با حس لامسه برای مقابله با انسان

چشمان خود را ببنید و یک گوجه فرنگی را لمس کنید حالا یک تکه چوب را در دست بگیرید. می بینید که با چشمان بسته و تنها لمس می توانید بسیاری از اجسام را تشخیص بدهید. اما ربات ها که چنین قابلیتی ندارند. در عین حال دنیای ربات ها روز به روز دچار تحولات فراوانی شده و هر لحظه به دنیای جدیدتری پا می گذارد. دنیایی که شاید روزی از دنیای انسان ها پیشی بگیرد.

این بار نیز دانشمندان دست به ساخت رباتی زدند که شاید در آینده ای نزدیک به مقابله با انسان برخیزد. این ربات دارای حسگر لمسی برای شناخت مواد است، سنسور BioTac که مشابه انگشتان انسان عمل کرده و لایه های پوستی انعطاف پذیر دارد، جالب است بدانید که برای افزایش حساسیت ربات به ارتعاشات، این ربات دارای اثر انگشت نیز هست.

این ربات توانایی شناخت 117 ماده رایج را دارد و با استفاده از حرکات اکتشافی در 95 درصد مواقع بافت مواد را به درستی تشخیص می دهد، بنابراین به نظر می رسد این ساخته در مقایسه با انسان، نسبت دقت بالاتری دارد.

اما با وجود توانایی های بالا، این ربات هنوز در تشخیص مواد بهتر برای انسان ها ضعیف عمل می کند برای مثال هنوز نمی تواند تشخیص بدهد که کدام گوجه فرنگی رسیده تر است بنابراین فعلا نمی توانید این ربات را برای خرید بفرستید. به همین دلیل تیم سازنده ربات گفته که میخواهد تمرکز خود را روی ساخت اندام مصنوعی و یا رباتی برای تست محصول مصرفی قرار دهد. پس بهتر است کمی خوشبین باشیم، انگشتان دست ما هنوز ارزش بیشتری دارند، البته فعلا!