ویژگیهای اقلیمی
با توجه به عرض جغرافیایی، منطقه مریوان دارای ویژگیهای اقلیمی «معتدله میانی» است. اما با در نظر گرفتن کوهها و ارتفاعات و دره های ژرف و عمیقی که در تمامی منطقه گسترش یافتهاند و همچنین وجود جنگلها و پوشش گیاهی مناسب در شمال و جنوب و وجود منابع رطوبتی(رودخانهها و دریاچه زریوار) موجب شده است که در این منطقه شاهد تنوعی از اقلیمهای مختلف باشیم. به نحوی که از طرف سنندج به سمت مریوان از سروآباد به بعد، منطقه دارای آب و هوایی مرطوب و مدیترانهای است و نواحی شمالی و جنوبی مریوان دارای آب و هوای کوهستانی است.
مریوان با بارندگی سالانه بیش از 750 میلیمتر، از پربارانترین مناطق ایران به شمار میرود. این میزان بارندگی سبب شده است که تمامی وسعت منطقه پوشیده از پوشش گیاهی غنی و متنوعی باشد. رودها در مسیر پرپیچ و خم و در پیوند با سرسبزس و پوشش گیاهی، مناظری دلپذیر و بدیع پدید آوردهاند
آب و هوای منطقه مریوان تحت تأثیر عوامل تودههای هوا و جریانهای فصول سرد و گرم و قرار دارد:
1ـ توده هوای سرد «آزروس» از جانب شمال شرقی و شرق وارد منطقه میشود و اغلب بارندگی را به صورت ریزش برف به دنبال دارند.
2ـ تودههای هوای ملایم و مرطوب دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس است که از جانب غرب وارد این ناحیه میشود.
3ـ در این منطقه سرما از آبان ماه شروع و تا اسفند ماه ادامه مییابد. از فروردین ماه این سرما رو به کاهش گذاشته و هوا رو به اعتدال میرود و به طور معمول تا شهریورماه هوا معتدل است.
کوههای منطقه نیز در مقابل جریانهای هوایی که از غرب وارد کشور میشوند، همانند دیواری پهن و عظیم مانع نفوذ رطوبت مطلوب دریای مدیترانه به نواحی داخلی کشور شده، باعث بارش نزولات جوی در منطقه میشوند.